மீண்டும் அதே டைரி, பக்கங்களைப் புரட்ட புரட்ட சுவாரசியமாக கவிதைகள் கொட்டிக் கிடக்கின்றன.அந்தப் பெண்ணின் வாழ்க்கைப் பயணம் அனைத்தும் அதில் எழுதி இல்லை செதுக்கி வைத்திருகிறது. இதோ அதிலிருந்து மற்றொன்று.....
என்னவனே !
உன்னோடு நான் வாழ்ந்த அந்த நாட்கள்
என் வாழ்க்கைச் சரித்திரத்தில் ஒரு பொற்காலம் !
நீ உதிர்த்த புன்னகையும் வருடிய ஸ்பரிசமும்
கலைந்து சென்ற மேகங்களாய் என் மனதில் !
கலைந்து சென்ற மேகங்களாய் என் மனதில் !
நானும் இருந்தேன் சலனமில்லாத குளமாய்
அதில் புயலாய் புகுந்தாய் நீ !
அமைதியின் வலி புயலில் தெரிவதில்லைதான்
எனது இந்த தனிமையின் வலி உனக்கும் தெரிவதில்லைதான் !
பூஜைக்குச் செல்லும் பூவுக்குத் தெரியாது
நாமும் ஒருநாள் சருகாவோம் என்று !
காதலில் ஊடல் சகஜம்தான்
கவிஞனும் புலவனும் சொன்னதுதான் !
என்றும் நமக்கு புரிதல் ஒரு பொருட்டாக இருந்ததில்லை
அன்று மட்டும் உனக்கு என்னவென்று தெரியவில்லை !
ஊடலின் பின் கூடலாம் என்று விளையாட்டாக ஆரம்பித்தேன்
அந்த விஷயத்தை, வினை வரும் என்பது தெரியாமல் !
நீ சிரித்தாய் நானும் சிரித்தேன்
பின் மௌனமானாய் நான் உறைந்து போனேன் !
காட்டுத் தீ கொழுந்துவிட்டெரிய
ஒரு தீப்பொறியின் உரசல் போதும் !
நீ எப்போதும் என்னிடம் பேசாமலிருக்க
குற்றமென்ன செய்தேன் நான் ?
உன்னைக் காதலித்ததைத் தவிர !
உனக்குத் தெரியாது இந்த கேள்விக்கு பதில்
என் மரணம் அதற்க்கு விடை சொல்லும் !
இப்போதும் அதே அன்புடன்
அழகிய தமிழ்மகள்.
இந்த கவிதை எழுதியபின் அப்பெண் இறந்துவிட்டாளா என்பது கடவுளுக்குத்தான் வெளிச்சம். ஆனால் இதற்குப் பிறகும் அதில் கவிதைகள் நிறைய உள்ளது.
ஊடலின் பின் கூடலாம் என்று விளையாட்டாக ஆரம்பித்தேன்
அந்த விஷயத்தை, வினை வரும் என்பது தெரியாமல் !
நீ சிரித்தாய் நானும் சிரித்தேன்
பின் மௌனமானாய் நான் உறைந்து போனேன் !
காட்டுத் தீ கொழுந்துவிட்டெரிய
ஒரு தீப்பொறியின் உரசல் போதும் !
நீ எப்போதும் என்னிடம் பேசாமலிருக்க
குற்றமென்ன செய்தேன் நான் ?
உன்னைக் காதலித்ததைத் தவிர !
உனக்குத் தெரியாது இந்த கேள்விக்கு பதில்
என் மரணம் அதற்க்கு விடை சொல்லும் !
இப்போதும் அதே அன்புடன்
அழகிய தமிழ்மகள்.
இந்த கவிதை எழுதியபின் அப்பெண் இறந்துவிட்டாளா என்பது கடவுளுக்குத்தான் வெளிச்சம். ஆனால் இதற்குப் பிறகும் அதில் கவிதைகள் நிறைய உள்ளது.
